Cendrillon

Laat me dromen tot de ochtend komt
De klok slaat, het is magie
Vage vingers lokken de trap
Springend van trede naar trede
In de koets trilde ik van angst
Ellendige oude kleren, de nachtelijke dans draait rond

Ik zoek naar onbekende gezichten
Die fluisterstem die zegt
Steek het mes dat je vasthoudt
Neem alles van me af
De wezenloze kinderen verzamelen zich in het kasteel
Met een glimlach op een masker
Zelfs de valse genegenheid
Wordt omhuld door de vleugels van een Seraf

In de as smelt de GLASS-schoen rood en mengt zich

Nu is het te laat om te veranderen, ik trilde
Jij kijkt naar de klok
Schoen uit, dansend de helling af
Met de punt van mijn vinger die tot mijn keel reikt

Ik zuig de druppels en kus ze
De impuls rent, mijn ruggengraat verlaat me in een flits

Laat de klok niet luiden
Ik kniel voor jou
Mijn rechterhand die schreeuwt dat het nog niet kan
Steekt het SAYONARA in
De onuitwisbare brandwonden, de prinses omhuld in parfum
Schiet door mijn bevroren masker met sterke ogen

Jouw adem weerklinkt nog steeds in mijn oren
Steekt door in een verre droom
De maan schittert door het Stained Glass
De sluier die je over me heen legt

Scheur de jurk bij mijn knieën
Gooi de tiara weg
De blikken van onze ogen
Stoten vonken uit
De eenzame ziel vlamt op, aangetrokken tot elkaar
Als die tranen niet te redden zijn, is het net een spel alleen

Tijd, stop nu
Ik ben dronken van jou
Ik wil elke schok van ons kloppend hart
Ingraven in mijn geheugen
Stop, heet en nat
Bij de opwinding die me raakt
Ik kan niet verder bewegen
Als in een sprookje