Stis Dodeka

Om twaalf uur ben je weer gekomen
Als een warme wind, als een zucht
En je tilt me op, je laat me los

Om twaalf uur en vijf heb je gevlucht
En weer is de eenzaamheid me overvallen
Alsof je me negeert, alsof je niet aan me denkt

Om twaalf en een half draag ik jouw blouse
En net als ik je ruik, dansen we samen
En jij, kijk, lacht met de anderen mee

De deur ontgrendel ik in mijn dromen
Dat je komt en in mijn bed valt
En voordat ik ga slapen, wil ik je vereren