きゅびずむ (Cubism)

Op een groot wit canvas
Plak ik een collage van illusies
Van overal ziet het er mooi uit
Er was een overdreven engel

Rozen, vervormd, ook al is het niet juist, het was zichtbaar
In het museum waar ik stopte om te leven, bij Cézanne
Ik snapte er niks van, maar kon het toch schilderen
Rood, ik bleef maar schilderen, dom, dat was het zeker

Verschrikkelijke penseelkunst
Maar dat maakt het juist mooi
Zinloze lijnen
Zo is het maar
Ah

Gesneden en geplakte huid (gesneden en geplakte huid)
Gescheurde blauwe plekken (blauwe plekken)
La la, ran la la la
Lijkend op lachen, zwevende (zwevende) ribben
Helemaal omarmde lucht (helemaal omarmde lucht)
Want ik heb gehuild (gehuild)
La la, ran la la la, op de wanden van verdriet
Gemaakt door Pablo Picasso

Om de een of andere reden keek ik ernaar en dacht: dat ben ik
Ik voelde dat ik dit wilde hebben
Cézanne's schilderij, ik verlangde ernaar
Gewoon zo
Een oude man keek stil naast me

Bedrog, leugens, als het om jeugd gaat
Heeft het dan echte betekenis?
Met de waarheid in mijn armen
Verrotte ik en stierf op de vloer (tjing)

Rood, ik bleef maar schilderen, het was echt altijd goed
Vervelende lijnen
Nu al
Ah

Gesneden en geplakte huid (gesneden en geplakte huid)
Bloemen die bloeiden en verwelkt zijn (bloemen)
La la, ran la la la
Lijkend op lachen, zichtbaar (zichtbaar) lichaam
Helemaal omarmde lucht (helemaal omarmde lucht)
Want ik heb gehuild (gehuild)
La la, ran la la la, op de wanden van verdriet
Gemaakt door Pablo Picasso

Ik, de leugenachtige Picasso