Entre Anestesias

Al de schoonheid om me heen, die in mij een groter waarom ontwaakt
Hoe meer je je ogen opent, hoe minder je ziet
Waarom ik? Waarom hier?
En alles is

Ik word verliefd, glimlach, huil, mijn huid gaat gloeien
Als ik breek, schrik ik en ren weg, ik weet niet naar wie

Alles wijst naar iets, het is gekker te geloven dat het toeval is
Dat hier niets meer is en er geen wie is

Tussen de anesthesieën en de hypnose van het gevoel
Heb ik mijn armen laten zakken, mijn vuisten ontspannen
Ik heb iets puur gevonden dat me weer kind laat zijn
Iemand die ik niet ken, de meest levendige artiest
En er is iets in de diepten bewogen

Er is iets zo romantisch, zo immens en oneindig
Er is zoveel schoonheid die angst aanjaagt, omdat het me op de tweede plaats zet
Maar vandaag is de angst anders, alles wat echt is, is erfgoed
Vandaag is de pijn gezelschap, vandaag ben ik een kind, ben ik geliefd
Vandaag ben ik met, ben ik voor, ben ik omringd
Door de omhelzing van iemand zo echt, dat het wel waar moet zijn

Ik ben van het toevallige naar het causale gegaan
Ik ben de drempel overgestapt met angst en uiteindelijk
Erken ik dat ik klein ben en jij zo echt bent
Je bent hier, de relatie zet een stap verder

De kleuren die me ontbraken zijn van jou neergedaald
Toch is het mijn beslissing om je in mij te zoeken
Het gecreëerde en bewonderde wijst naar Jou
Ik beslis of ik dieper ga of hier blijf

Tussen de anesthesieën en de hypnose van het gevoel
Heb ik mijn armen laten zakken, mijn vuisten ontspannen

Ik heb iets puur gevonden dat me weer kind laat zijn
Iemand die ik niet ken, de meest levendige artiest
En er is iets in de diepten bewogen

Er is iets zo romantisch, zo immens en oneindig
Er is zoveel schoonheid die angst aanjaagt, omdat het me op de tweede plaats zet
Maar vandaag is de angst anders, alles wat echt is, is erfgoed
Vandaag is de pijn gezelschap, vandaag ben ik een kind, ben ik geliefd
Vandaag ben ik met, ben ik voor, ben ik omringd door de omhelzing van iemand zo echt
Dat het wel waar moet zijn