Un Barco a La Deriva
Guillermo Davila
Een Schip in Zinkende Wateren
Als het is zoals je zegt dat je hier bent
Dit aprilmaand vergiftigend
Met dat lichaam van draad dat niet eens de schaduw is van wat het was
Als je het hebt achtergelaten, wat doe je hier?
Als een gebroken roos in de vuilnis
Waarom kijk je zo naar me, wie wil je voor de gek houden?
Je ogen zijn vol met pijn
Ik geef je onderdak, ik geef je warmte
Voor jou, mijn gewonde vogeltje, zal ik
De melancholie roze schilderen
Alsjeblieft, zeg niet
Dat je het goed maakt
Een schip in zinkende wateren dat
Elke dag een beetje verder zinkt
Een schip in zinkende wateren dat
De vuurtoren die het leidt niet wil zien
Als onder de lava van de vulkaan
De mooiste bloemen blijven bloeien
Waarom wil je de draden van de spiraal niet doorhakken
Die glas in je aderen stoppen?
Nee, ik ga je niet in de steek laten
Je komt hier weg
Mijn gewonde diertje
Ik kan niet slapen terwijl je aan het zinken bent
Alsjeblieft, zeg niet dat je het goed maakt
Een schip in zinkende wateren dat
Elke dag een beetje verder zinkt
Een schip in zinkende wateren dat
De vuurtoren die het leidt niet wil zien
Een schip in zinkende wateren dat
Elke dag een beetje verder zinkt
Een schip in zinkende wateren dat
De vuurtoren niet wil zien, nee
Een schip in zinkende wateren dat
Elke dag een beetje verder zinkt
Een schip in zinkende wateren dat
De vuurtoren die het leidt niet wil zien.