No Tuve a Quien Decirle Amor

De zee, keerde zich tegen mij
Vol woede zonder te weten waarom, verliet hij me
En in zijn heldere wateren, op de dag zag ik kalm
Mijn zeilboot trilde, mijn liefde werd gestolen

De zee, keerde zich tegen mij
En ik vraag me af waarom hij zo deed
En zelfs de naam die op de kiel staat
Die hij graaft en schildert op zijn oever
Hadden ze het samen afgesproken, me vergetend

Laat me zien door mijn raam
Als het licht van de ochtend
Dat in gekke dromen ik haar roep en ze komt
Dat niemand haar op de weg tegenhoudt
Dat ze zich realiseert dat ik zonder haar
Een ster ben die een ster mist
En ik bleef stil omdat ik niemand heb
Om liefde te zeggen, liefde, liefde
Liefde, liefde, liefde

Je doet me geen wonder
Je doet me geen wonder
Plotseling dat ze zich omdraait en dag na dag
Me rekenschap geeft

Je doet me geen wonder
Je doet me geen wonder
Plotseling dat mijn herinnering
Haar ziel breekt en de rust terugkomt

Je doet me geen wonder

Kreten
Dat de rust terugkomt en ze zich me herinnert
Dat ze zich niet laat verwarren door jou of die dief
Je doet me geen wonder
Wanneer ik je zou geven, dat je me voor haar verbergt
Je hebt een aas onder de tafel, luister naar me, kwets me niet

Je doet me geen wonder
Je doet me geen wonder
Plotseling dat ze zich omdraait en dag na dag
Me rekenschap geeft

Je doet me geen wonder
Je doet me geen wonder
Plotseling dat mijn herinnering
Haar ziel breekt en de rust terugkomt

Zee, zee, geef me haar terug
Zee, zee, geef me haar terug

Kreten
Dat mijn liefde echt is
Dat mijn liefde puur en oprecht is

Zee, zee, geef me haar terug
En blijf niet, en blijf niet bij haar
Want ik tegen jou, word een vonk

Zee, zee, geef me haar terug
Geef me terug, geef me haar terug
Voor één uur
Voordat de maan opkomt

Zee, zee, geef me haar terug
Zee, zee, geef me haar terug