Buenaventura Y Caney

Laat ze in Puerto Rico weten, dat het de aarde van de jibarito is
Naar New York zing ik vandaag, sorry dat ik jullie niet noem
Naar Panama, Venezuela, naar iedereen, allemaal broertjes
De groep Niche vraagt om excuses, want het is niet onze schuld
Dat aan de Pacifische kust er een dorp is dat we meedragen
In onze ziel, het is ons bijgebleven en we vergelijken het met anderen
Daar is liefde, tederheid, een sfeer van genot
De ritmes zitten in het bloed van de kleintjes
Tot de grootste
Zijn niches zoals wij, altijd met een glimlach op hun gezicht
Aan jou, mijn Buenaventura, met liefde wij wijden het toe

Van de caney naar de boulevard is het twee stappen
Daar komen we bij de ananas, daarna gaan we ons verstoppen
Van de caney naar de boulevard is het twee stappen
Daar komen we bij de ananas, daarna gaan we ons verstoppen

Daar heb je je heuvel, daar heb je je koning
Zoals de meloen het heeft, heeft de mamey en ook een donkere meid
Waar de zwarte man alleen, helemaal alleen zich bevrijdde
Gaf de teugels aan de smaak en de trommel
Net zoals ik door jouw straten een donkere vrouw zag lopen
Oh! Wat is ze mooi
We verstoppen ons, we worden dronken
Bij God, voor jou bieden we alles aan
Wanneer ik ver van jou ben, Buenaventura
Voel ik de drang om te huilen om jou

Mijn Buenaventura, Buenaventura en Caney
Mijn Buenaventura, Buenaventura en Caney

Nu ga ik een rode snapper met veel saus eten
En een sancocho van vis
En ik vertel je, maat
Groep Niche, om te dansen en te genieten

Jlo, hou niet van me