Mujer de novela

Je leven lijkt op een roman
je wilt de rol van het brave meisje spelen
je wilt het publiek in spanning houden
maar uiteindelijk veroordeelt iedereen je.

Je tranen die vallen in het zand
iedereen zegt: "Arme mooie meid"
nooit heeft er bloed door je aderen gestroomd
ik weet het... je vult me niet.

Ik ben het zat dat je me pijn doet
en ik je niet kan stoppen
een blik van jou is genoeg
en ik kan me niet herstellen
het is duidelijk dat mijn ogen
je niet meer willen zien
ik weet zeker dat ik je kan houden;
ver weg van mij.

Je leven lijkt op een roman
je wilt doen alsof je de goede bent
je wilt de verhaallijn koste wat het kost veranderen
en het script..
dat is niet de scène
hoofdstukken waarin je jezelf de ster waant
van binnen ken ik je en ben je niet mooi
je ontbrak oprechtheid om mijn hart te bereiken
en dat vergiftigt je.

Ik ben het zat...

Refrein:
De rol van het brave meisje spelend
jij de slechterik van de roman...

Refrein:
De rol spelend...

Kreten
Dat weet je, mamita
mamita, dat stoort me

Ik volg de mode niet
geen vriend, geen minnaar, geen bruiloft

Achterdochtig en de waarheid verbergend
ik wil niet wat je overhoudt

Ik ben rijk aan gevoel en hart
daarom is mijn uitnodiging niet voor jou

In prime time

Ik verzeker je, het gaat niet

Spelend, spelend
het grote toneelstuk

Je zoekt altijd
in het bord
de buitenste hoek

Zodat de nacht
in het wit voorbijgaat voor mij
en nee, nee, nee
ik pak het niet als eerste

Ik ben geen marionet
ik ben geen marionet

En nee, nee, nee
ik hou niet van de lol.