Besos de Esos

Ik ben moe van het achter je aanlopen, je vragen hoe het gaat
Van de eenzame maan, niet aan niemand anders denken
Je zeggen dat ik van je hou, al is het veel meer
Van de hele wereld in mijn hoofd reizen

Ik wil weer mezelf zijn, je recht in de ogen zeggen, oh
Dat ik geen van die diepe kussen meer heb die ik je gaf
Ik wil je zachtjes zingen, dat je hoort dat ik zeg dat
Niets meer hetzelfde is en het tijd is om los te laten

Ik ben moe, je gesloten ogen
Van die achtbaan als je niet aan mijn zijde bent
Niet weten wat te zeggen als ik je zie aankomen
Van die blik die je me gaf, die me hier achterliet

En lopen, en ademen
Ja zeggen als alles verkeerd gaat
Niet willen stoppen en het einde zien
Ik weet dat van je houden me niet gaat redden

Ik wil weer mezelf zijn, je recht in de ogen zeggen, oh
Dat ik geen van die diepe kussen meer heb die ik je gaf
Ik wil je zachtjes zingen, dat je hoort dat ik zeg dat
Niets meer hetzelfde is en het tijd is om los te laten

Ik wil weer mezelf zijn, je recht in de ogen zeggen, oh
Dat ik geen van die diepe kussen meer heb die ik je gaf
Ik wil je zachtjes zingen, dat je hoort dat ik zeg dat
Niets meer hetzelfde is en het tijd is om los te laten