Nunca Pararé (part. SFDK)

[Ander]
Open het raam zodat je verliefd wordt
De kou is gekomen, maar de bloemen bloeien nog steeds
Kijk hoe de rivier de stroom volgt
Het daalt af en verandert alles in kleur
Kijk, je ziet dat pad
Een pad vol obstakels
Bergen van stenen en zonnebloemen
Maar het blijft altijd stromen, het blijft altijd vooruitgaan
Zo voel ik me: een struikelblok en ik sta weer op

[Zatu]
Ik val en sta weer op, leef met een zere knie
Maak je geen zorgen, het valt wel mee
Zie je deze domme kop?
Ik ben water en kan alleen maar vooruitgaan
Mijn doel is om de zee te worden terwijl ik voor je zing
Kleed me niet te snel aan, ik heb haast
En al mijn poëzie wacht op je bries
Mijn voorhoofd is niet meer glad, mijn baard is grijs
En mijn hart huilt, het geneest nooit
Treurig gelukkig met mijn verdriet
Ik kijk trots naar mijn meisje zolang er eten is
Zolang er bloed in deze aderen is
Zullen slechte mensen ons niet vergiftigen
Eerder ga ik de cel in
Klinkt dat bekend? Nu ben ik alleen in een kamer als een Samson
Hun ballen glijden van me af, ik speel een fronton
Laat de dromen niet hun vleugels afknippen
Als je slechte aura's tegenkomt, wijs ze aan en zeg: Zijn, zijn

[Ander en Zatu]
Want de wind neemt de slechte herinneringen mee
De tijd zal de waarheid zeggen
Als we nog een leven hebben, is het om ervan te genieten
En het te leven met echte mensen
Want de wind neemt de slechte herinneringen mee
Die je in je eenzaamheid bewaart
De wind komt en veegt ze weg en je blijft zingen
Met mensen op wie je kunt rekenen
Ik stop nooit, tot ik bij de zee ben
Ik stop nooit, ik kijk niet terug
Ik stop nooit, tot ik bij de zee ben
Ik stop nooit, het stopt nooit

[Ander]
En hier ben ik met mijn echte mensen
Zorgend dat de dagen als melodieën zijn en dromen werkelijkheid
Ik ben gelukkig met weinig, zo voel ik het
Ik ben heel trots op alles, vanaf het begin
Als je me goed kent, weet je
Ik ben een rustige leeuw die rust en niet opvliegt
Met goed gezelschap en eten in de koelkast
Kijkend naar het leven dat voorbijgaat en het leven is voorbijgegaan

[Ander en Zatu]
Want de wind neemt de slechte herinneringen mee
De tijd zal de waarheid zeggen
Als we nog een leven hebben, is het om ervan te genieten
En het te leven met echte mensen
Want de wind neemt de slechte herinneringen mee
Die je in je eenzaamheid bewaart
De wind komt en veegt ze weg en je blijft zingen
Met mensen op wie je kunt rekenen
Ik stop nooit, tot ik bij de zee ben
Ik stop nooit, ik kijk niet terug
Ik stop nooit, tot ik bij de zee ben
Ik stop nooit, het stopt nooit
Ik stop nooit