Je Voudrais être Un Fauteuil

Ik zou een fauteuil willen zijn
In een dameskapsalon
Zodat de billen van mooie zielen
Tegen mijn trots aanplakken

Ik zou een parfum willen zijn
Gewoon om me te laten ruiken
En op jouw lichaam te vervagen
Als een druppel tussen twee borsten

Ik zou een kam willen zijn
En jouw lokken strelen
In een frisse hand zijn
Die me in zijn vocht baadt

Ik zou een fauteuil willen zijn
In een dameskapsalon
Zodat de billen van mooie zielen
Tegen mijn trots aanplakken
(herhaal x 2)

Ik zou een riem willen zijn
En jouw taille omarmen
Zodat ik geen detail mis
Van die vreemde kromming

Ik zou het stof willen zijn
Van jouw nagel onder de vijl
En die intieme adem ontvangen
Die me verspreidt en me verliest

Ik zou een fauteuil willen zijn
In een dameskapsalon
Zodat de billen van mooie zielen
Tegen mijn trots aanplakken

Ik zou een shirt willen zijn
En als enige tekening
Jouw zwarte druiven verbergen
Zonder jou te bezitten

Ik transformeer en ben overvloedig
Om je niet te missen
Maar om jouw geheimen te doorgronden
Zou ik een wereld moeten zijn