Suéltalo
Gisela
Laat het los
De sneeuw schittert vanavond hier meer
Geen spoor is er nog te zien
Ik ben de koningin in een rijk van isolatie en eenzaamheid
De wind huilt en dringt mijn binnenste binnen
Ik wilde het tegenhouden, maar het ontsnapte
Laat niet toe dat ze van jou weten
Laat ze niet binnen, dat zei je altijd tegen mij
Voel niet, ze mogen het niet weten
Wat maakt het nog uit?
Laat het los, laat het los, ik kan het niet meer vasthouden
Laat het los, laat het los, er is niets meer te verliezen
Wat maakt het uit, het is al ontdekt
Laat het ontsnappen, de kou heeft me nooit gestoord
Vanuit de verte, wat is alles klein
De angst die me vasthield, zal me niet terugbrengen
Ik ben vrij en nu zal ik proberen de grenzen te overschrijden
Er zijn eindelijk geen regels meer voor mij
Laat het los, laat het los, laat de kou maar heersen
Laat het los, laat het los, ik zal niet meer huilen
Hier ben ik, hier zal ik zijn, laat het ontsnappen
In de ingewanden van de aarde kan ik binnengaan
Mijn ziel groeit en maakt eindeloze spiralen
En een gedachte in mij kwam op en kristalliseerde
Ik zal niet terugkeren, het verleden is al voorbij
Laat het los, laat het los, ik zal stijgen met de dageraad
Laat het los, laat het los, de schijnvertoning is voorbij
Laat het licht weer schijnen
Laat het ontsnappen, de kou heeft me nooit gestoord