Vado Via

Ik denk terug aan die zinnen die al een tijdje ontbraken
En stilletjes in de nacht, terwijl het regent, praat je zacht
Ik luister en er blijft niets van deze woorden over
Leugens die ik zal vergeten
En niet zal herinneren
En misschien ben jij degene die zich mij herinnert

Je gaat door met je verhalen om me te overtuigen, maar ik weet
Van de keren dat je gelogen hebt
En je geheimen verborgen hield
Je stem trilt
En buiten is er stilte, de leegte van je woorden
Leugens die nog steeds bedekken
De betekenis van deze emotie
Die je niet meer bent

En ik ga weg
Weg van jou
Ik sluit mijn ogen terwijl ik wegga
Weg, weg, dit huis is niet meer van mij
En ik ga weg van jou
Want je bent niet meer jij

Herlees je berichten die over ons gingen
En ik vind er niets oprechts in
Alleen een schaduw achter je roep
Omdat niemand zich iets aantrekt van deze laatste wond
Over jou zal ik niet praten en daarna zal ik genezen
En misschien ben jij degene die over mij praat

En ik ga weg
Weg van jou
Ik sluit mijn ogen terwijl ik wegga
Weg, dit huis is niet meer van mij
En ik ga weg, weg van jou
Ik sluit mijn ogen terwijl ik wegga
Dit huis is niet meer van mij
En ik ga weg van jou, want je bent niet meer jij
Ik sluit mijn ogen terwijl ik wegga
Weg, weg, dit huis is niet meer van mij
En ik ga weg van jou, want je bent niet meer jij

Ik kom terug tussen de mensen, zij kijkt naar me maar weet niet
Wat ik van binnen draag met het gewicht van de ervaringen die me groot hebben gemaakt
Maar groot ben je nooit voor een nieuwe teleurstelling
Dwaasheden die ik zal vergeten
En niet zal herinneren
En misschien ben jij degene die zich mij herinnert