Poema 20 Pablo Neruda

Ik kan de treurigste verzen schrijven deze nacht
Bijvoorbeeld: De nacht is bezaaid met sterren
En ze flonken, blauw, de sterren, in de verte
En de wind van de nacht draait in de lucht en zingt

Ik kan de treurigste verzen schrijven deze nacht

Ik hield van hem (haar) en soms hield hij (zij) ook van mij
Hij (zij) kuste me (ik kuste hem (haar)) zoveel keer onder de eindeloze lucht
Van een ander (of) zal het een ander (of) zijn zoals voor mijn kussen
De liefde is zo kort en (is) zo lang de vergetelheid

Ik kan de treurigste verzen schrijven deze nacht

Ik wil hem (haar) niet meer, dat is waar, maar hoeveel ik van hem (haar) hield
Zijn (haar) stem, zijn (haar) heldere lichaam, zijn (haar) eindeloze ogen
Vandaag in de immense nacht, nog groter zonder hem (haar)
Denken dat ik hem (haar) niet heb, voelen dat ik hem (haar) heb verloren

Voorgelezen
"In de verte zingt iemand
In de verte is mijn ziel niet tevreden met het verlies van hem (haar)
Ook al is dit de laatste pijn die hij (zij) me bezorgt
En dit zijn de laatste verzen die ik schrijf"

Ik kan de treurigste verzen schrijven deze nacht
Ik kan de treurigste verzen schrijven deze nacht