Índia (part. Júlia Mestre)

Laat de twijfel maar komen over het leven
Verlicht zij die al weet wat het is
Ik weet bijna niets meer over alles van jou
Beter niets weten, zo kan ik begrijpen

Ik ging op een reis naar de andere kant van mij
Ik werd ontvangen door de puurste liefde, serafijn
Ik stapte in een trein die vertrok op een ander spoor
Langs de verborgen paden van ons

Om elke dag een mooie droom te leven
En voor altijd wakker te worden in de zekerheid
Dat het lot in onze handen ligt

Laat de twijfel maar komen over het leven
Verlicht zij die al weet wat het is
Ik weet bijna niets meer over alles van jou
Beter niets weten, zo kan ik begrijpen

Laat de twijfel maar komen over het leven
Verlicht zij die al weet wat het is
Ik weet bijna niets meer over alles van jou
Beter niets weten, zo kan ik begrijpen

Laat de twijfel maar komen over het leven
Verlicht zij die al weet wat het is
Ik weet bijna niets meer over alles van jou
Beter niets weten, zo kan ik begrijpen