Luz Maria

Doorweekt tussen haar lachen aan de oever van een rivier
Ontdekte zij de liefde
Ze droeg tussen haar lippen
Onschuldige puurheid en in de fragiele boom een hart
Het leven heeft haar geleerd om verdriet te laten rusten
In een warme bries van de ochtend
Begrijpt dat in het leven alles een prijs heeft
Luz Maria zwijgt zonder te weten waarom

Wijn uit de velden, wijn van zo ver
Zonder te beseffen dat de zon niet altijd hetzelfde schijnt
Dat vanuit een raam de landschappen worden geschilderd
Zijn van een dag, droomt van terugkeren
De afstanden overwinnen van een vroege ochtend
Samen met de sterren
Loop, Luz Maria, want aan het einde van het veld is de lente
De afstanden overwinnen van een vroege ochtend
Samen met de sterren
Loop, Luz Maria, want aan het einde van het veld is de lente

Een afscheid, een liefde, een beloning
Een boeket van emoties verstopt tussen je koffers
Je mist de geuren van een oude herinnering
Je grootste verlangen is de bries van die rivier terug te krijgen
Die het pad naar huis heeft gewist en om te kunnen rusten

Wijn uit de velden, wijn van zo ver
Zonder te beseffen dat de zon niet altijd hetzelfde schijnt
Dat vanuit een raam de landschappen worden geschilderd
Zijn van een dag, droomt van terugkeren
De afstanden overwinnen van een vroege ochtend
Samen met de sterren
Loop, Luz Maria, want aan het einde van het veld is de lente