Michèle
Gerard LeNormand
Michèle
Je was nog maar vijftien jaar
Je haar droeg strikjes
Je woonde heel dichtbij
Het Groot Paleis
Ik belde je 's ochtends
En samen namen we de trein
Om naar school te gaan
Michèle, naast jou zat ik
Ik wachtte op de pauze
Om naar het café te gaan
Een chocolademelk te drinken
En je dan te kussen
Op een dag werd je zeventien
Je haar waaide in de wind
En vaak zong je
Oh! Yesterday!
Op donderdagmiddag
Gingen we naar de grijze bioscoop
Om de films van Marilyn te zien
Michèle, een avond in december
De sneeuw viel op de daken
We waren jij en ik
Samen in slaap gevallen
Voor de eerste keer
De tijd is langzaam voorbij gegaan
En de Prins Charming is vervaagd
Die je reizen bood
In zijn wolken
Men vertelde me dat je getrouwd bent
In april, afgelopen voorjaar
Dat je woont in Parijs
Michèle, dat is allemaal zo ver weg
De straten, de blije cafés
Zelfs de voorstadtreinen
Lachen om jou, lachen om mij
Michèle, dat is allemaal zo ver weg
De straten, de blije cafés
Zelfs de voorstadtreinen
Lachen om jou, lachen om mij
Lachen om mij!