Lo Nuestro Se M (part. Samantha Barrón)

Hoe lang is het geleden dat onze liefde is gestorven, is gestorven, is gestorven, is gestorven
Ik vroeg het leven om licht en zingend gaf ze het me, gaf het me, gaf het me, gaf het me
Dankbaar daarboven toen ze me met een slechte lach begroette, me begroette, me begroette, me begroette
Ik wil proosten op haar benen en de keer dat ze me bedrog, me bedrog, me bedrog, me bedrog

(Ja)
Ze lijkt op een braaf meisje, met een slechte jongencomplex
Ze zorgde voor mijn revolver, de kogel in de kamer
Ze heeft een foto van mij hangen midden in de woonkamer
Ze heeft me altijd beschermd tegen de slechtste en de gevaarlijke
Moelijk te begrijpen hoe een biljet kan corrumperen
En door hebzucht breken de banden van de liefde
Je wisselde van auto, van gezicht en ook van man
En nu smeek ik de hemel dat je mijn naam vergeet
Ik blijf zingen, met hetzelfde geloof
Trots op wie ik ben en vervloekend wat was
Goed dronken de wereld door met de nummers van José José
Ik vraag me af, wat is er gebeurd?
En ik zeg dat ik het ook niet weet
Dat je op een dag vertrok met een vliegticket
Ik wist niet of je naar Miami, Las Vegas of Japan ging
Je vriendinnen op Insta zeggen dat ik een klootzak ben
Maar de tijd heelt alle wonden en weet dat ik gelijk heb, ja

Hoe lang is het geleden dat onze liefde is gestorven, is gestorven, is gestorven, is gestorven
Ik vroeg het leven om licht en zingend gaf ze het me, gaf het me, gaf het me, gaf het me
Dankbaar daarboven toen ze me met een slechte lach begroette, me begroette, me begroette, me begroette
Ik wil proosten op haar benen en de keer dat ze me bedrog, me bedrog, me bedrog, me bedrog

Ik wil proosten op haar benen en de keer dat ze me bedrog
Voor die bewolkte dagen waarop ze me in de steek liet
Wandelend zonder doel, de nacht was mijn getuige
En ondanks dat ik zo'n hond ben, beloof ik dat het pijn deed
Ja schat, het deed me pijn, negeer niet wat ze zeggen
Liefde doet pijn en op de lange termijn zijn er littekens
Voor het boek van het leven zijn we niet meer dan leerlingen
Ik ben een smaakloze kus of een tekening in grijstinten
Ik ben de fragiele herinnering die vraagt om niet te worden vertrapt
Ik ben de pijnlijke leugen die schreeuwt om geanalyseerd te worden
En wat zeg jij? Of wat plan je?
Zeg me welke gezichten ik moet trekken als ik je zie
Het waren duizend kussen, tienduizend ruzies
Toch mis ik je zo, ook al geloof je het niet
En wat zeg jij? Of wat plan je?
Zeg me welke gezichten ik moet trekken als ik je zie

Hoe lang is het geleden dat onze liefde is gestorven, is gestorven, is gestorven, is gestorven
Ik vroeg het leven om licht en zingend gaf ze het me, gaf het me, gaf het me, gaf het me
Dankbaar daarboven toen ze me met een slechte lach begroette, me begroette, me begroette, me begroette
Ik wil proosten op haar benen en de keer dat ze me bedrog, me bedrog, me bedrog, me bedrog

Ik ga je niet liegen, mijn leven
Om eerlijk te zijn, het deed pijn dat je vertrok
Ik wilde nooit vluchten, mijn leven
Je naam fluisterde elke keer als het drankje botste
Zeg het me nog een keer, dat je niet meer aan me denkt en dat de liefde voorbij is
Zeg het me nog een keer, laten we de stukjes bij elkaar brengen om te zien wie er geen moed had
Zeg het me nog een keer, dat je niet meer aan me denkt en dat de liefde voorbij is
Zeg het me nog een keer, laten we de stukjes bij elkaar brengen om te zien wie er geen moed had.