Rough (시간을 달려서)

Ik kan niet dichterbij komen, ik dwaal rond
Ik hou van je, maar kijk ergens anders
Hoe dichterbij ik probeer te komen
Hoe verder onze harten van elkaar verwijderd raken

We kunnen elkaar niet ontmoeten, ik blijf rondhangen
We zijn als parallelle lijnen
Het is belachelijk, we zullen elkaar zeker ontmoeten
Ik zal wachten, hoe lang het ook duurt

Ik heb het niet kunnen zeggen, ik hou gewoon van je
Als een droom uit mijn kindertijd, als een wonder
Als ik maar de tijd kon reizen en volwassen kon worden
(In deze ruwe wereld) zal ik je hand vasthouden

Ik probeer dichterbij te komen, maar we lopen elkaar mis
Ik heb je nog niet kunnen zeggen dat ik van je hou
Als ik je zie aarzelen
Blijkbaar zijn we nog steeds erg jong

Het komt niet dichterbij, het is een klein verschil
We zijn als parallelle lijnen
Op een dag zal ik de woorden die ik niet heb kunnen zeggen overbrengen
Ik zal dichterbij komen, hoe lang het ook duurt

Ik heb het niet kunnen zeggen, ik hou gewoon van je
Als een droom uit mijn kindertijd, als een wonder
Als ik maar de tijd kon reizen en volwassen kon worden
(In deze ruwe wereld) zal ik je hand vasthouden

Zelfs als ik vastzit in de tijd en rond dwaal
Zullen we uiteindelijk elkaar ontmoeten
Weet dat het oprecht is (begrijp het, echt waar)
Ook al ben ik onhandig

Woah, woah, woah, oh, ja

Ik heb het niet kunnen zeggen, ik hou gewoon van je (ik zal rennen)
Als een droom uit mijn kindertijd, als een wonder (oh, als een wonder)
Als ik maar de tijd kon reizen (oh, woah) en volwassen kon worden
(In deze ruwe wereld) zal ik je omarmen

Beloven dat dit één ding niet zal veranderen (ha, ooh)
Lach naar me zoals je nu doet
Als de tijd verstrijkt en ik volwassen kan worden
(In die verwarring) zal ik je hand vasthouden