Les Moulins de Mon Coeur

Als een steen die je in het heldere water van een beek gooit
En die duizenden kringen in het water achterlaat
Als een maancarousel met zijn sterrenpaarden
Als een ring van Saturnus, een carnaval ballon,
Als de cirkel die de uren eindeloos maken
De reis rond de wereld van een zonnebloem in zijn bloei
Jij laat met jouw naam alle molens van mijn hart draaien.

Als een kluwen wol in de handen van een kind
Of de woorden van een deuntje gevangen in de harpen van de wind
Als een sneeuwstorm, als een vlucht van meeuwen,
Over de bossen van Noorwegen, over oceaan schapen,
Als de cirkel die de uren eindeloos maken
De reis rond de wereld van een zonnebloem in zijn bloei
Jij laat met jouw naam alle molens van mijn hart draaien.

Die dag bij de bron weet God wat je me zei
Maar de zomer komt ten einde, de vogel viel uit zijn nest
En kijk, op het zand vervagen onze stappen al
En ik zit alleen aan de tafel die onder mijn vingers weerklinkt
Als een tambourijn die huilt onder de druppels van de regen
Als de liedjes die sterven zodra je ze vergeet
En de bladeren van de herfst ontmoeten minder blauwe luchten
En jouw afwezigheid geeft ze de kleur van jouw haar.

Als een steen die je in het heldere water van een beek gooit
En die duizenden kringen in het water achterlaat
Aan de winden van de vier seizoenen, laat jij met jouw naam
Alle molens van mijn hart draaien.