Anlass Jodler

Mijn auto is overleden,
start niet meer, dat is zo,
ook al heb ik al gevloekt,
zo hard als ik maar kan, oh,
maar al dat gevloek helpt niet,
ik voel de woede stijgen,
ik zoek naar de motor,
want die zit voorin, dat zal je zien.

Een auto die niet rijdt,
dat is zijn geld niet waard.

En dan pak ik de verbanddoos,
want er kan veel misgaan,
als mensen vol woede,
met gereedschap gaan staan,
een hamer, een tang,
en een schaar en een lamp,
dat is mijn hele gereedschap,
meer heb ik helaas niet, klamp.

Een auto die niet rijdt,
dat is niet eens de helft waard.

En dan sla ik met de hamer
hard op de carburateur,
een startpoging mislukt,
maar ik geef nog lang niet op, hoor,
met de tang schroef ik dan
de radiator los, heel snel,
want er zit te veel stoom in,
hopelijk is dat wel legaal.

Een auto die niet rijdt,
dat is helemaal niks waard.
Opel, Opel Karajan,
iedereen wil een Opel hebben,
maar als je in de greppel rijdt,
wil niemand hem meer hebben!

En dan knip ik met de schaar
kleine gaatjes in de slang,
want iedereen heeft lucht nodig
en de auto ook, dat is geen klank,
dan laat ik ook de olie lopen,
smeer daarmee de motor in,
vergeet niet de waarschuwing:
met de olie niet te zuinig zijn.

Een auto die niet rijdt,
raad maar, wie die toebehoort.

Na het oliën merk ik op,
de spreuk is niet veel waard,
want wie goed smeert, die rijdt ook goed,
maar mijn handen en mijn kleren,
alles is vol met olie, ja,
nu rijd ik zonder auto,
want nu ga ik uit mijn dak!