Señora
Francisco Céspedes
Mevrouw
Ze kreeg die levenstocht
En werd een mevrouw
Ze kleedde zich in bitterheid
Het hart zonder tranen
En een duister leven
Ze kregen niet de blik
Die met de Maan kust
De glimlach was gespeeld
De aanraking een huil
Alles was een leugen
En haar ziel veranderde
Verloor het geloof
En ademde wraak
Elke uur, elke keer
Mevrouw, soms brengt het leven
Ons tot de waanzin
En alleen de liefde
En het wonder redt ons
Ook al blijft er een stuk
In de twijfel
Mevrouw, soms brengt het leven
Ons tot de waanzin
En alleen de liefde
En het wonder redt ons
Ook al blijft er een stuk
In de twijfel
Ze kregen niet de blik
Die met de Maan kust
De glimlach was gespeeld
De aanraking een huil
Alles was een leugen
En haar ziel veranderde
Verloor het geloof
En ademde wraak
Elke uur, zonder te weten
Dat de tijd je niet laat zien
Hoe het altijd terugkomt
Naar het begin, elke keer
Mevrouw, soms brengt het leven
Ons tot de waanzin
En alleen de liefde
En het wonder redt ons
Ook al blijft er een stuk
In de twijfel
Mevrouw, mevrouw