Uno Mas Uno Son 7

Op een perron van het station
Onder de brandende zon
Jij sprak over een wolkenkrabber
Van de lucht van New York

Kom snel de zee zien
En jij stuurt een ansichtkaart
Ik wist al dat die dag het einde was

En nu heb ik veel meer
Rood, zwart, even of oneven
Eindelijk brengt het geluk een Aas
En een glas om door te kijken
En een muur om op te hangen
Zeven gezichten die glimlachen
Op een pasfoto

Mijn verhalen spraken niet van verhalen
Gemaakt van toeval
Niemand vertelde me dat het lot
Deze kans bood

Eén plus één is zeven
Wie had dat me kunnen vertellen
Dat het zo makkelijk was
Gelukkig te zijn

Hoeveel jaren ben ik hier
Hoeveel kunnen er nog overblijven
Wat is de exacte prijs
Van geluk
Wie zal zich mij herinneren
Wie zal je weer aankijken
Wie draait de handvatten
Van het toeval
Een streling van gisteren
Een paar ongetekende ansichtkaarten
En die plaat van de Burning
Zijn geen dingen om te bewaren
Vandaag glimlach ik als ik me herinner
Dat je zult dromen van vliegen
Vanuit de banken van Madrid
Kun je de zee niet zien

Mijn verhalen spraken niet van verhalen
Gemaakt van toeval
Niemand vertelde me dat het lot
Deze kans bood

Eén plus één is zeven
Wie had dat me kunnen vertellen
Dat het zo makkelijk was om gelukkig te zijn

Als er een tijd voor mij was
Is het nu voor de zes
Hij komt weer uit het café
De chaos begint weer
Zoals elke ochtend
Zijn er toast voor drie
Maak de kamer in orde
Dit familieportret
Verdient een lied

Mijn verhalen spraken niet van verhalen
Gemaakt van toeval
Niemand vertelde me dat het lot
Deze kans bood

Eén plus één is zeven
Wie had dat me kunnen vertellen
Dat het zo makkelijk was om gelukkig te zijn