Nunca me fui (part. Rubén Blades)

In een paar jaar ben ik architect geworden
Want waar ik ga, maak ik mijn huis
Bij migratie werd ik een expert
Ik ken het proces
Om hoop een visum te geven
Ik heb altijd teveel bagage
Omdat mijn dromen met me meereizen
Ik heb het leven dat ik wilde
Vrienden die nu familie zijn
Maar mijn land kan niemand van me afpakken

Van waar ik kom ben ik nooit weg geweest
Elk herinnering van mijn mensen blijft hier
Van waar ik kom ga ik nooit weg
En ook al ben ik ver weg, ik zal nooit vergeten
De kou in de ochtend, van de eerste liefdes
En die zon in de bergen, de kleuren van de bloemen
Van mijn oude gitaar, van mijn eerste nummers
De jongen die droomde om honderdduizend harten te raken

Rumba

Dank God omdat ik niets tekort ben gekomen
Alleen mijn mensen die aan die kant zijn
December komt en dan voel ik
Die drang om terug te gaan naar het verleden
Maar ook al is het soms zwaar
Moet ik vooruit kijken en me bezig houden met de toekomst
En van mijn verhaal, om de een of andere reden scheid ik me niet
Ook al zijn er donkere dagen
Ik heb het meer dan duidelijk

Van waar ik kom ben ik nooit weg geweest
Elk herinnering van mijn mensen blijft hier
Van waar ik kom ga ik nooit weg
En ook al ben ik ver weg, ik zal nooit vergeten

Ay, oh
Colombia en Panama
Altijd zusters

Van waar ik kom ben ik nooit weg geweest
Elk herinnering van mijn mensen blijft hier
Van waar ik kom ga ik nooit weg
En ook al ben ik ver weg, ik zal nooit vergeten
Die kou in de ochtend, en de eerste liefdes
Die zon in de bergen en de kleuren van de bloemen
Van mijn oude gitaar, van mijn eerste nummers
De jongen die droomde om honderdduizend harten te raken

Van waar ik kom ben ik nooit weg geweest