Alahabibi

Alahabibi, ik voor jou, alahabibi, ik voor jou, alahabibi, ik voor jou.
Ze heeft een donkere huid, als een ravenzwart, haar zwart en krullend, net als haar moeder. Ze is pas zeven jaar oud en de glimlach op haar gezicht houdt je bezig. In de zomer vliegt ze door de lucht om de nieuwe wereld te bereiken, de geluk te voelen, de armoede te vergeten, hoewel ze weer terug moet. Ze komt maar drie maanden per jaar en brengt vreugde naar mijn huis, als ze vertrekt, neemt ze de smaak van een melodie mee in haar handen.
refrein:
En ze ging weg, ze liet me alleen met een woord, een kus in de lucht.
Alahabibi, ik voor jou, alahabibi, ik sterf voor jou, ze gaat langzaam weg en ik kan er niets aan doen. Alahabibi, ik voor jou, alahabibi, ik sterf voor jou, ze gaat langzaam weg en ik kan er niets aan doen. Alahabibi, ik voor jou... alahabibi, ik voor jou...
Ik kijk niet meer naar de horizon, ik kan niet meer verder kijken, mijn ziel breekt als ik begin te herinneren die verdomde dag dat je moest gaan. En huilend viel ze in mijn armen, met tranen op haar wangen, ook al sprak ze Sub-Saharaans, mijn hart begreep haar wel.
refrein:
En ze ging weg, ze liet me alleen met een woord, een kus in de lucht.
Alahabibi, ik voor jou, alahabibi, ik sterf voor jou, ze gaat langzaam weg en ik kan er niets aan doen. Alahabibi, ik voor jou, alahabibi, ik sterf voor jou, ze gaat langzaam weg en ik kan er niets aan doen.
En ze ging weg, ze liet me alleen met een woord, een kus in de lucht.
Alahabibi, ik voor jou, alahabibi, ik sterf voor jou, ze gaat langzaam weg en ik kan er niets aan doen. Alahabibi, ik voor jou, alahabibi, ik sterf voor jou, ze gaat langzaam weg en ik kan er niets aan doen. Alahabibi...