Mi Destino Fue Quererte

Ay! wat een zwarte en tirannieke pech heb ik
om jou op mijn pad tegen te komen, ooit,
zo gelukkig en blij dat ik zonder jou leefde
toen ik zelfs niet in jouw naam droomde.

Totdat op een fatale ochtend van mijn leven
de bestemming jou stuurde om mijn geluk te veranderen,
op dat moment voelde ik dat jouw geliefde beeld
nooit meer uit mijn hoofd zou verdwijnen.

Die tijd zo vrolijk in mijn lente,
wanneer geen verdriet mijn geluk verstoorde.
Hoeveel jaren zijn verstreken als een zoete illusie
wanneer geen teleurstelling mijn leven doorkruiste.

Wat een fatale bestemming achtervolgt me en leidt me
en stuurt mijn pad naar waar ik de pijn vond,
als het houden van jou slechts een voortdurende marteling is
vervloek ik het leven, vervloek ik de liefde.

Ik weet niet welk mysterie er in jouw leven schuilt,
want ik heb jouw liefde nooit kunnen begrijpen.
Ik heb mijn geloof en mijn hoop al verloren,
ook al zweer je duizend keer dat je van me houdt.

Waarom geloofde ik in jouw vurige kussen,
waarom geloofde ik in jouw liefdevolle kussen,
als je me op je lippen het slechte gif gaf?
Ik vervloek mijn lot en vervloek jouw liefde.