Entre La Espada Y La Pared

Tussen de bitterheid van de koffie
Bleef het aroma en de warmte
Wat me gegeven werd, liet me achter
Toen je wegging

Met de zekerheid en de rede
Van weet God wie weet wat
Dat het onzichtbare alleen bestaat omdat je het niet ziet

Ik ben niet de foto van de ID
Ik ben niet het licht op het balkon
Ik ben gewoon degene die kwam
En degene die vertrok

Ik weet niet goed waar ik heen ga
Om mezelf te vinden, zoek me
Op een plek tussen het zwaard en de muur

De wolken veranderen altijd met de wind
Misschien kunnen we af en toe de zon zien

Het kan zijn dat alles weer wordt
Wanneer het te laat is om te antwoorden
Dat het nooit meer

Ik ga niet blijven in deze zee
Ook al verpletter ik me tussen de rotsen
Ook al trap ik op dezelfde voet
Die eerder mijn mond kuste

Geen evenwicht vinden en vasthouden
Het tegenovergestelde van leven is niet durven
Of wie weet wat
Oh nee nee nee

Verdomme nacht die ik heb doorgebracht
Ik weet niet goed waarom
Dat ik je droomde zonder in slaap te vallen
Het leek alsof ik je stem hoorde

Alle schuld ligt bij de koffie
Die me herinnert aan jouw smaak
En het was de stem die ik niet hoorde
En het was de stilte die me wakker maakte

Alle schuld was de lucht die mijn huid raakte
Van de huid die de warmte bewaarde
Dezelfde waarmee ik
Mijn verroeste hart smeedde

De dingen die niet kunnen zijn
Zijn allemaal de dingen die ik ben geweest
De mengsels lukken me niet
Sex, drugs, rock & roll
Sex, drugs, rock & roll