Abrazado A La Tristeza

Ik ben de straat op gegaan
Omarmd door het verdriet
Ik zag wat niemand ziet
En het gaf me schaamte en pijn
De onophoudelijke tranen
Knijpen de kelen dicht
De oude mensen gebogen
Het lijkt alsof de aarde hen roept

De gerechtigheid is gearresteerd
Op bevel van hebzucht
Het geld dat je redt
Is hetzelfde dat vermoordt
Geef me geen valse hoop meer
Ik weet dat het allemaal leugens zijn
Zakken vol gaten
Om de vreugde in te bewaren

Het doet me pijn dat men bewondert
De moed in de strijd
Gelukkig dat met geweren
De woorden niet worden gedood

Gelukkig dat met geweren
De woorden niet worden gedood