Catorce Vidas Son Dos Gatos
Fito & Fitipaldis
Veertien Levens Zijn Twee Katten
Hoeveel is er geschreeuwd zonder iets te zeggen
We konden niet zien door zoveel licht
Ik zocht de hemel in jouw blik
En ik zal nooit weten wat jij vond
Laat de ochtenden je bloemen brengen
Dat je geen nachten zonder slaap doorbrengt
Dat de droom op je wimpers neerdaalt
Dat een van die dromen mij droomt
Achter de wind vormt zich een orkaan
Die zich in mijn hoofd aan het vormen is
Wanneer je moe bent van het lijden
Laat je me altijd achter
Mijn hart is van glas
Het bewaart niets wat je niet ziet
Slechts een kleine gloed
In ons vuur
Mijn lied dat voortkomt uit falen
Is slechts een huid over de huid
Iets dat kust en bitter smaakt
Is mijn droge mond, niets om te drinken
Oh! Arm hart
Dat niet weet wat te zeggen
Als je gaat om wie ik ben
Of om wie ik nooit ben geweest
Er zijn paden die je blootsvoets moet lopen
Maak je geen zorgen meer om mij
Altijd komt er zand in mijn schoenen
Deze keer blijf ik hier
Als de hemel in een omhelzing past
Zal er altijd een ster voor jou zijn
Als veertien levens twee katten zijn
Is er nog veel te leven
Oh! Arm hart
Dat niet weet wat te zeggen
Als je gaat om wie ik ben
Of om wie ik nooit ben geweest
Er zijn paden die je blootsvoets moet lopen
Maak je geen zorgen meer om mij
Altijd komt er zand in mijn schoenen
Deze keer blijf ik hier
Als de hemel in een omhelzing past
Zal er altijd een ster voor jou zijn
Als veertien levens twee katten zijn
Is er nog veel te leven
