インフェルノ(Inferno)

Het duister verlicht
We zijn gewend geraakt aan de dagen die voorbijgaan
Dromen van een leven in rust
Maar door gebrek aan prikkels zijn we traag

Het licht dooft uit
Waar is het pad dat we zo goed kenden?
De tijd is soms een kwelling
Maar omarmd door warmte, gewoon

Vlammen stijgen op
In de richting van de leiding
Ik herinner me een zachte melodie

Er is geen eeuwigheid, dat zeggen ze
Dat zeggen ze, maar ik lach en zeg
Dat is ook weer mooi
Als het straalt, zal het licht ooit doven
We blijven lopen tot de dag dat ons leven
Uitdooft

Speelgoed dat geluid maakt
En magie die pijn verzacht
Alles is een schat voor mij

Er is geen eeuwigheid, dat zeggen ze
Dat zeggen ze, maar we blijven lopen tot de dag dat ons leven
Uitdooft