MI CAMINO (part. SFDK)

Ik tem de roedel honden
En in de lucht een storm, de raven vliegen rond
Niemand heeft je uitgenodigd voor deze begrafenis
Kinderen van de nacht, allemaal gekleed in zwart

Ik was een voorprogramma in een dorpsplein
En ik heb gehuild met mijn broers die speelden in Monegros
Het leven is een drug die je hersenen doodt
Bij de poorten van de hemel wacht San Pedro

Rennend door Ibiza tussen de witte huizen
Ik knijp mijn knokkels samen, heb bloed in mijn keel
Bellen van mijn vader op de late uren
Ik zoek de kamer van mijn moeder op de vierde verdieping

Mijn grootmoeder maakt een altaar om me te zegenen
Ik vecht om te bereiken wat ik als kind wilde
Oog om oog en de dromen zijn gebroken
Ik ga niet voor altijd leven, maar zij ook niet

Weinig, weinig, het lijkt te weinig
Ze zeggen dat het tiki taka is door de manier waarop ik het speel
Ik ben geen rookie meer, maar een All Star
Ik stap uit de lijn, gooi van drie en scoor

Ik voel het, voel het, voel het, ik voel het niet meer
De zenuwen die ik voelde toen de lichten aangingen
Wat er tussen ons was, koelt af
En de stemmen die ik hoorde, wilden me gek maken

Alles wat ik moest lopen om mijn pad te vinden
Niets was toeval, het was ook geen bestemming
Ze zeggen dat ik moet veranderen, maar het maakt me niet uit
Ze zeiden dat ik het niet zou maken en toch hebben we het gedaan

Ik groeide op in de torens van een eiland, ik hoop dat je het nog ziet
Vierentwintig gezinnen per blok
Heel mijn leven vastgebonden aan de riem als een galei
De eerste rapper zonder bijnaam

Het was geluk en de plek die me zijn gave gaf
Mijn grootmoeder bidt tot de grote kracht die in de kalender staat
Dat ik niet ontspoor, dat ik op straat niet in de problemen kom
Dat ze me niet neersteken in de botsauto's

Ik heb nooit de drugs gerookt, ik heb mezelf nooit gestoken
Geloof me, de rat die me versloeg is niet gegroeid
Ik heb altijd geprobeerd te vermijden tussen tralies te eindigen
Maar mijn schrift lijkt op een etalage, wat een show

Voor wie zweer je, Iscariote?
Ik koos niet om te roeien of dit schip te besturen
Ik weet me aan te passen als water aan wat er ook is
En je in je oor te laten knallen als de verdomde Samsung Note

Let op, let op, dat het niet opvalt
Beweeg in de schaduw, zijn broer als een celot
Leer te eten met je mond dicht
Want ook al hebben ze geen honger, die tijgers willen steak

Ga weg, ga weg, mijn mes
Ik kom van de radio op mijn schouder en van de cassettes
SFDK is het in tweeën breken
Ik nodig je uit voor een broodje om je uit de put te halen

Alles wat ik moest lopen om mijn pad te vinden
Niets was toeval, het was ook geen bestemming
Ze zeggen dat ik moet veranderen, maar het maakt me niet uit
Ze zeiden dat ik het niet zou maken en toch hebben we het gedaan