Babel

Hoog, hoog, opgestapeld, stralend de hemel in
Stapelen, opbouwen, de toren van de zonden
Kom, omarm me nu, alsof je me verscheurt
Verstrengel je vingers, samen tot in de eeuwigheid
Vallen in de witte lucht

Ver weg, ver weg, vallend, de wankelende toren
Omarmend de zonden, vallend, de liefde van de toren
De rozen verwelken
Als iemand je zou afpakken, dan liever
Neem ik met mijn eigen handen jou mee naar beneden
En maak ik het voor je af

De wereld eindigt nu
Zonder geluid, nu
Helder stort alles in elkaar
Verdwijnt alles
Ah, het is goed
Ik laat je niet alleen
Ik laat je niet alleen

Kom, omarm me nu, alsof je me verscheurt
Verstrengel je vingers, samen tot in de eeuwigheid
Vallen in de witte lucht
Ver weg, ver weg, vallend, de wankelende toren
Omarmend de zonden, vallend, de liefde van de toren