Foi Por Ela
Fausto
Het Was Voor Haar
Het was voor haar dat ik morgen vertrek
zelfs gisteren, vandaag en altijd, nu nog steeds
altijd hetzelfde, ook voor de zee, het maakt me moe
zeg Madrid, Parijs, Brussel, wie bereikt me hier?
In Lissabon blijft de Taag schepen zien
van de rossios met gitaren bij het raam
het was voor haar dat ik al valsdansend ga
ik ben voorbij mijn rekeningen, het was voor haar
Het was voor haar dat ik me in jassen kleed
in plaats van die korte, kleurrijke mouwen
als je gaat, mijn natie van koppen
nog rillend van de kou, overvallen
maar de warmte die er vroeger was, is ook vermoeiend
en het tropische gevoel verdwijnt in de revers
het was voor haar dat ik pak en stropdas droeg
want de zon doet me zelfs niet meer pijn, het was voor haar
Het was voor haar dat ik serieuze dingen doorsta
en ik ging door met de rozijnen uit de Algarve
met zoveel heiligen en wonderdoeners het hele jaar
het was door een wonder dat ik zelfs profaan ben geboren
en zo kom ik als een zeemeerman de rivieren op
die haar gezicht als een God vormen
het was voor haar dat ik stopte met wie ik was
zonder te weten wat me te wachten staat, het was voor haar