Y Sin Embargo

Ik denk niet meer aan jou zoals vroeger
Ik geef je liefde op
Ik begreep al dat je ring
Geen belofte was, maar een emotie
Jouw mensen hebben me al veroordeeld
Ze denken dat ik de slechtste ben
Ik durf ze niet de schuld te geven
Wat ze weten is alleen jouw versie
Ik begin het vergeven te begrijpen

En toch herinnerde de pijn ons eraan dat we zoveel van elkaar hielden
En toch denk ik soms aan je als ik hoog vlieg
En daarom bestaat er geen nieuwe fase van wat voorbij is
En zonder jouw tranen lijkt het alsof de liefde in onze handen is verdord

Natuurlijk was ik schuldig aan het zo veel van je houden
De tijd zal verstrijken en ik zal je lippen al vergeten

Ik heb mezelf al veroordeeld
Ik heb mezelf al gestraft
Ik begreep de egoïsme
Jouw en mijn domme liefde
Ik heb me met iemand vastgehouden
Ik denk dat het God zelf was
Hij verzekerde me dat het leven
Niet voorbij was, zolang jij er niet was
Je begint het vergeven te begrijpen

En toch herinnerde de pijn ons eraan dat we zoveel van elkaar hielden
En toch denk ik soms aan je als ik hoog vlieg
En daarom bestaat er geen nieuwe fase van wat voorbij is
En zonder jouw tranen lijkt het alsof de liefde in onze handen is verdord

Natuurlijk was ik schuldig aan het zo veel van je houden
Hoe moeilijk het ook was om te begrijpen dat we voorbij waren

Natuurlijk doet de melancholie me ook pijn
Natuurlijk zorgde ik voor je liefde terwijl jouw hart tegen mij vocht
Natuurlijk is het beter om nu afstand te houden
Natuurlijk ging ik weg met de gedachte dat de liefde met jou niet te vergelijken was
Natuurlijk heeft iets me genezen toen ik aan het bloeden was

En toch herinnerde de pijn ons eraan dat we zoveel van elkaar hielden
En toch denk ik soms aan je als ik hoog vlieg
En daarom bestaat er geen nieuwe fase van wat voorbij is
En zonder jouw tranen lijkt het alsof de liefde in onze handen is verdord
Natuurlijk was ik schuldig aan het zo veel van je houden
De tijd zal verstrijken en ik zal je lippen al vergeten
Hoe moeilijk het ook was om te begrijpen dat we voorbij waren