Mi Manchi

Ik mis je
Wanneer de zon de hand reikt naar de horizon
Wanneer de duisternis het lawaai van de mensen dempt
De vermoeidheid op mijn schouders die niet meer weggaat
Als de schaduw van iets dat nog van mij is

Ik mis je
In jouw blikken en in die onbezonnen glimlach
In de excuses van jouw waarschijnlijkheid
Jij bent die brok in mijn keel die niet meer weggaat
En jij, en jij

Ik mis je, ik mis je
Ik kan doen alsof het goed met me gaat, maar ik mis je
Nu begrijp ik wat het betekent
Jou naast me te hebben voor het slapen gaan
Terwijl ik blootsvoets door mijn ziel loop

Ik mis je
En ik zou een andere vrouw kunnen zoeken, maar ik zou mezelf bedriegen
Jij bent mijn eindeloze spijt, de kou van mijn ochtenden
Wanneer ik om me heen kijk en voel dat ik je mis
Nu ik je iets meer kan geven
En jij, en jij

Ik mis je
En ik zou een andere vrouw kunnen hebben, maar ik zou mezelf bedriegen
Jij bent mijn eindeloze spijt
De kou van mijn ochtenden
Wanneer ik om me heen kijk en voel dat ik je mis