Poquito A Poco
Estopa
Beetje Bij Beetje
Er is een deur op een kier
Tussen jouw mond en de mijne
Er is een dode woord
Een lege blik die blijft zwijgen
Er is een stilte die dodelijk is
Een trap die omhoog leidt
En een twijfel die me naar beneden haalt
En een hoofd dat in de wolken zweeft
Ik geef het toe
Ik rook elke dag wiet
Ik steek er eentje op en het is alsof ik de radio aanzet
Maar van binnen in mijn bittere hoofd
Altijd zo alleen en vol verdriet
De nummers komen naar boven die ik het leukst vind
De deuntjes die me het meest motiveren
De bitterheid verandert in klaprozen
En de treurnis maakt mijn leven vrolijker
Kom op, geef me wat om te roken
Want ik voel me zo alleen
Geef me iets om te roken
Want ik wil niet verdrietig zijn: Nee!
Trekkend voor trekkend, beetje bij beetje
Ontbloot de lucht en de maan kleedt zich aan
Laat me roken
Want ik voel me zo alleen
Geef me iets om te roken
Want ik wil niet verdrietig zijn: Nee!
Trekkend voor trekkend, beetje bij beetje
Ontbloot de lucht en de maan kleedt zich aan
En een keel breekt
Aan de rand van de ochtend
Er is al licht aan de horizon
De dageraad gaat ontploffen
En er is een spiegel die vertelt
De wrede waarheid recht in het gezicht
Het ruikt naar stormachtige wind
En er is zelfs een kat die blaft
Kom op, geef me wat om te roken
Want ik voel me zo alleen
Geef me iets om te roken
Want ik wil niet verdrietig zijn: Nee!
Trekkend voor trekkend, beetje bij beetje
Ontbloot de lucht en de maan kleedt zich aan
Laat me roken
Want ik voel me zo alleen
Geef me iets om te roken
Want ik wil niet verdrietig zijn: Nee!
Trekkend voor trekkend, beetje bij beetje
Ontbloot de lucht en de maan kleedt zich aan
Kom op, geef me wat om te roken
Want ik voel me zo alleen
Geef me iets om te roken
Want ik wil niet verdrietig zijn: Nee!
Trekkend voor trekkend, beetje bij beetje
Ontbloot de lucht en de maan kleedt zich aan
Laat me roken
Want ik voel me zo alleen
