Esta Mañana
Estopa
Deze Ochtend
Deze ochtend
kon ik me niet meer herinneren hoe jouw vingers
op deze gitaar speelden, die voor mij was, jouw lichaam
ik kon me niet meer herinneren wat ik voelde toen
ik jouw haar aanraakte
Ik weet niet meer of jouw ogen
bruin of zwart waren
zoals de nacht of zoals de dag waarop
we elkaar niet meer zagen
Ik herinner me alleen dat het regende en dat we
afspraken bij de metro
Maar met veel moeite zie ik nog steeds
jouw blik in elke spiegel
van elke lift
waar ik elke nacht naar de hemel ga
van motels en kassen
waar iets zo vluchtigs wordt gezworen
Ik kan me niet meer herinneren
Geen van jouw lach of jouw haast
om me een kus te geven
of welke knop van jouw shirt
je als eerste losmaakte
of welke zoete rumba je danste toen
je mijn dromen wilde stelen
Ze zeggen dat tijd en vergeten als
tweelingbroers zijn
dat je steeds meer wegdoet
van wat je ooit miste
en ik, wat kan ik eraan doen
als ik me niet meer herinner
Maar met veel moeite zie ik nog steeds
jouw blik in elke spiegel
van elke lift
waar ik elke nacht naar de hemel ga
van motels en kassen
waar iets zo vluchtigs wordt gezworen
en zo eeuwig
Ik kan me niet meer herinneren
Ik kan me niet meer herinneren...
