Testigos

Laten we die afbeelding simuleren die we nooit zien
Maar met akkoorden zal het klinken
De wens is de magie die we niet hebben
En mijn ogen richten zich weer eens

Het zijn mijn sporen die de wind respecteert
Het zijn mijn handen die maar blijven trillen
Ik ben een denkbeeldige getuige van jouw dromen
En mijn glas is weer eens leeg

Hoe vaak vroeg je me om een hand
Er is niet veel tijd meer om te praten
De hel is het altaar van de zonden
En mijn ogen richten zich weer eens

Er zijn maar weinig mensen die weten waar ik het over heb
En als je terugkomt, ben ik er niet meer
Ik ben moe van het zijn van een gevangen vos
Onze lont is aangestoken en dit gaat ontploffen