Tristella

Misschien ben je wel een miljard lichtjaren weg
Misschien ben je vertrokken, misschien besta je niet meer
Maar in de verte zie ik je blauwe gloed
Die achterloopt in de tijd
Toont een mooier verleden

De ster die me volgt lijkt veel op jou
Ze heeft die treurige oogjes, maar maakt me zo blij
De ster die me volgt kan ik niet aanraken
In mijn armen smelt ze weg en herinnert me eraan dat je er niet bent
Bij mij

's Nachts praten we
En blijft ze hier aan mijn zijde
Totdat ik in slaap val
En in de ochtend is ze weg
En zo gaat het af en toe
Praten we tot de vroege uurtjes
En huilen we om wat voorbij is

Maar jij bent het niet
Ik weet dat jij het niet bent
Het was slechts een herinnering
Het was slechts jouw licht

De ster die me volgt lijkt veel op jou
Ze heeft die treurige oogjes, maar maakt me zo blij
De ster die me volgt kan ik niet aanraken
In mijn armen smelt ze weg en herinnert me eraan dat je er niet bent

Ik weet dat je daarboven vliegt, verder met je leven
En ik hoop dat je na al die tijd nog aan het mijne denkt
Ik weet niet of jij ook een ster hebt die je volgt
Die praat over die dag waarop ik zwoer dat ik van je zou houden
Dat ik je mijn hele leven zou geven alsof het een cadeau was
Dat jouw ster me zou volgen tot het einde van mijn jaren
Maar zo was het geschreven, zo moest het zijn
Jij moest verder gaan op jouw pad
En ik zou voor altijd van je moeten houden

Jij bent het niet
Ik weet dat jij het niet bent
Het was slechts een herinnering
Het was slechts jouw licht

De ster die me volgt lijkt veel op jou
Ze heeft die treurige oogjes, maar maakt me zo blij
De ster die me volgt kan ik niet aanraken
In mijn armen smelt ze weg en herinnert me eraan dat je er niet bent
Bij mij