El Choclo

Met deze tango die spottend en brutaal is
Gaf de ambitie van mijn wijk zich twee vleugels
Met deze tango werd de tango geboren, en als een schreeuw
Verliet hij de vieze buurt op zoek naar de hemel
Een vreemde betovering van een liefde die ritme werd
Die wegen opende zonder meer wet dan hoop
Mengsel van woede, van pijn, van geloof en afwezigheid
Huilend in de onschuld van zijn speelse ritme

Door jouw wonder van voorspellende noten
Zijn, zonder erover na te denken, de paicas en de grelas ontstaan
Maan in de plassen, canyengue op de heupen
En een wilde hunkering in de manier van beminnen

Als ik aan je denk, geliefde tango
Voel ik dat de tegels van een dansvloer trillen
En hoor ik het gerommel van mijn verleden
Vandaag, nu ik mijn vader niet meer heb
Voel ik dat hij op zijn tenen komt om me te kussen
Wanneer jouw zang ontstaat op de klank van een bandoneon

Carancanfu is naar zee gegaan met jouw vlag
En in een pin mengde hij Parijs met de brug van Alsina
Je was makker van de krabben en de dame
En zelfs de comadre van de rijke jongeman en het meisje
Door jou, shusheta, politie, crimineel en mishiadura
Zijn stemmen geboren met jouw bestemming
Mengsel van rokken, kerosine, snede en mes
Dat brandde in de huisjes en brandde in mijn hart