La Aurora de Nueva York
Enrique Morente
De Dageraad van New York
De dageraad van New York heeft
Vier kolommen van modder
En een orkaan van zwarte duiven
Die in het rotte water splashes
De dageraad van New York heeft
Vier kolommen van modder
De dageraad komt en niemand ontvangt haar in zijn mond
Want daar is geen morgen of mogelijke hoop
Soms boren de munten in woeste zwermen
En verslinden ze verlaten kinderen
De dageraad van New York kreunt
Om de immense trappen
Zoekt tussen de hoeken
Narcissen van getekende angst
De eersten die naar buiten komen begrijpen met hun botten
Dat er geen paradijs zal zijn of afgevallen liefdes
Ze weten dat ze naar de modder van cijfers en wetten gaan
Naar de kunstloze spellen, naar zweet zonder vruchten
De dageraad van New York kreunt...
Het licht wordt begraven door ketens en geluiden
In een onbeschaamd gevecht van wetenschap zonder wortels
In de wijken zijn er mensen die twijfelen, slapeloos
Als ze eruit komen, zijn ze als een schipbreuk van bloed
De dageraad van New York heeft
Vier kolommen van modder
De dageraad van New York kreunt
Om de immense trappen
