Vamonos
Bunbury
Laten we gaan
Ik sta op het punt te huilen
Van het zoveel herinneren
De uren die we samen hadden
Ik dwing mijn hart
Om met moed
Te doen wat we beloofden
Soms
Wil ik je gaan zoeken
Op het punt te huilen
Ik weet niet hoe ik het volhoud
Het is zo moeilijk te vergeten
Zo moeilijk
Wanneer er een hart is
Dat zoveel heeft gewild
Laten we gaan
Waar niemand ons oordeelt
Waar niemand ons zegt
Dat we het verkeerd doen
Laten we gaan
Ver weg van de wereld
Waar geen rechtvaardigheid is
Geen wetten of iets
Alleen onze liefde
We zijn niet gelijk, zegt de mensen
Dat jouw leven en mijn leven verloren gaan
Dat ik een schoft ben en jij fatsoenlijk
Dat twee verschillende wezens niet van elkaar kunnen houden
Maar ik heb al van je gehouden en ik vergeet je niet
En sterven in jouw armen is mijn droom
Ik begrijp die dingen niet
Van sociale klassen
Ik weet alleen dat je van me houdt
Zoals ik van jou hou
Laten we gaan
Waar niemand ons oordeelt
Waar niemand ons zegt
Dat we het verkeerd doen
Laten we gaan
Ver weg van de wereld
Waar geen rechtvaardigheid is
Geen wetten of iets
Alleen onze liefde
Dat we niet gelijk zijn, zegt de mensen
