Elena

Een dag zoals vandaag
bleef hij alleen achter
hij beloofde later terug te komen
voor het vaderland zou hij vechten

Hij zei nooit vaarwel
hij besloot dat tot de terugkeer beter was
en zo, terwijl hij deed alsof hij glimlachte
bleef ze hem na kijken terwijl hij vertrok

Elena schreef hem,
beantwoorde enkele brieven
ze liet ze nooit liggen
oorlogsbrieven, liefdesbrieven

Hij ging vechten
om die eilanden te veroveren
toen de kogel hem raakte
nam de engel van de dood hem mee

En zij blijft voelen
dat hij op een dag terug zal komen
het enige wat overblijft is wachten
de oorlog is nooit voor haar geëindigd
het graf van de pijn
is altijd open in haar hart

De stad is naakt
ze zoekt tussen de straten
jaren verstrijken en zij is er
de wind kussend, naar de zee kijkend
ze wilde niet vragen wanneer de anderen terugkwamen
en als er een schip uit het zuiden aankomt
schijnt haar gezicht vol licht

Elena blijft voelen
dat hij op een dag terug zal komen
het enige wat overblijft is wachten
de oorlog is nooit voor haar geëindigd
het graf van de pijn
is altijd open in haar hart