Saigon
Emílio Santiago
Saigon
Zoveel woorden, halve woorden
Ons appartement, een stukje Saigon
Zei vaarwel in de spiegel met lippenstift
Ga, mijn ster die verlicht
Deze stad als een hemel van neonlicht
Jouw glans doet alle geluiden verstommen
Soms loop je hier rond
Speel je met je overgave, droom je om niet te slapen
En bijna altijd denk ik eraan je te laten gaan
En zodra je komt, vergeet ik mezelf
Het is nacht geworden
Ik kijk naar de lucht en zie hoe fijn het is
Om de sterren in de duisternis te hebben
Ik hoop dat je terugkomt naar Saigon
Het is nacht geworden
Ik kijk naar de lucht en zie hoe fijn het is
Om de sterren in de duisternis te hebben
Ik hoop dat je terugkomt naar Saigon
Zoveel woorden, halve woorden
Ons appartement, een stukje Saigon
Zei vaarwel in de spiegel met lippenstift
Ga, mijn ster die verlicht
Deze stad als een hemel van neonlicht
Jouw glans doet alle geluiden verstommen
Soms loop je hier rond
Speel je met je overgave, droom je om niet te slapen
En bijna altijd denk ik eraan je te laten gaan
En zodra je komt, vergeet ik mezelf
Het is nacht geworden
Ik kijk naar de lucht en zie hoe fijn het is
Om de sterren in de duisternis te hebben
Ik hoop dat je terugkomt naar Saigon
Het is nacht geworden
Ik kijk naar de lucht en zie hoe fijn het is
Om de sterren in de duisternis te hebben
Ik hoop dat je terugkomt naar Saigon