Girasoli
Emanuele Aloia
Zonnebloemen
In jouw ogen zag ik de zonnebloemen van Van Gogh
En voelde ik je even dichterbij
Ik gaf alles wat ik had tot ik het verloor
Onze liefde als kunst in elke eeuw
De dagen verstrijken en ik droom van een kleur voor elk seizoen
Deze verdrietigheid is slechts de essentie
Van onvoltooide kunst die ze liefde noemen
Reflectie van licht als een zonnebloem
Echo van leven, woorden van ver
Ik zie in de verte duizend tinten
Die het moment bijna onsterfelijk maken
In jouw ogen zag ik de zonnebloemen van Van Gogh
En voelde ik je even dichterbij
Ik gaf alles wat ik had tot ik het verloor
Onze liefde als kunst in elke eeuw
En jouw lippen als bloemen van Monet
Jouw geur is het mysterie van Stonehenge
Ik heb duizend schilderijen die ik aan de muur heb gehangen
Alleen met jou zag ik een toekomst
Eerst leek zelfs de lucht etherischer
Nu is het bedekt alsof het rook is
Stof waait over jouw hart
Zweer me dat ik je weer zal zien
Als een schilderij dat zijn kleur heeft verloren
Belof me dat ik weer ga tekenen
En ik zal je bekijken alsof je bent
Een schilderij van Salvador Dalí
Een andere maandag, ik wou dat je hier was
Als de twee geliefden van René Magritte
In jouw ogen zag ik de zonnebloemen van Van Gogh
En voelde ik je even dichterbij
Ik gaf alles wat ik had tot ik het verloor
Onze liefde als kunst in elke eeuw
En jouw lippen als bloemen van Monet
Jouw geur is het mysterie van Stonehenge
Jij die in mij duizend musea hebt gezien
Ik die alleen lege gangen zag