palacio

Wie had kunnen weten dat het zo zou gaan?
Dat jouw leven het mijne zou vinden?
Als een lied, als een melodie
Klinkt het de hele dag in mijn hoofd

Ik vroeg er niet om, ik wilde het niet
Zo komt het dat je niet kunt vergeten
Dat ik er niet om vroeg, ik verloor alleen maar
En ik viel om, voor het geval dat ik zou vallen

Waarom het langzaam nemen, dat is niet nodig, niemand heeft het ons geleerd
Ik heb jouw plek al bewaard in mijn paleis, ik zweer dat er ruimte is voor twee

Die drang om de dagen te plannen, ik verdraag al jouw maniertjes
Mijn slechte aandacht en mijn koude handen, en mijn angst voor wat ik niet begreep
Zouden overbodig zijn, zouden niet meer uitmaken, oh wat was ik toch dom

Waarom het langzaam nemen, dat is niet nodig, niemand heeft het ons geleerd
Ik heb jouw plek al bewaard in mijn paleis

Kijk hoe goed je moeder je heeft opgevoed
Je weet me te verleiden en dan kun je me weer ontmantelen
Een unieke schat die je me laat stelen (ah-ah)
Als ik langzaam loop, laat het dan zo zijn maar later
Met asgrijs haar, jij en ik wandelend op straat
Ik versnel snel, ik weet dat ik niet ga crashen (oh-oh)

Waarom het langzaam nemen, dat is niet nodig, niemand heeft het ons geleerd
Ik heb jouw plek al bewaard in mijn paleis, ik zweer dat er ruimte is voor twee

Waarom het langzaam nemen, tot de vermoeidheid, ik ren met je mee, lief
Ik heb jouw plek al bewaard in mijn paleis (uh-oh)