Simulacro (part. Lucas Dangond)

Ik ga van jouw liefde een simulacro maken
Om je te begraven en negen dagen te huilen
Om te zien of ik je uit mijn ziel kan halen
Of dat ik je echt wil, mijn leven

Vandaag steek ik vuur aan je verleden
Ook al moet ik je as inslikken
Het is al duizend keer dat ik je uit mijn ziel heb gehaald
Maar je komt weer terug met de bries

Het is al duizend keer, mijn leven, dat ik heb geprobeerd je te vergeten
Maar ik zie dat ik het niet kan en je niet kan weghalen
En je uit mijn ziel halen, dat lukt me niet
Er zijn momenten dat ik niet weet wie ik ben
En er zijn momenten dat ik zeg: Geen meer
Ik kan je nooit vergeten, nooit, nooit (ja, meneer)

En ik kan je geen moment vergeten
Ik kan je nooit uit mijn leven halen
En je uit mijn ziel halen, dat lukt me niet
Er zijn momenten dat ik niet weet wie ik ben
Ik ben alleen van jou, niets meer

Oh, ik ga een vijfsterrenbegrafenis houden
En me kleden in de kleuren van mijn vlag
Zodat ze denken dat ik een mooi leven heb
Maar het is een leugen, ik heb niemand die van me houdt, oh

Vandaag zou ik graag met groen hout vuur maken
En het moment van je afscheid verbranden
Als ze kritiek hebben, zing ik alleen voor degene
Die ik niet kan weghalen uit mijn leven

En ik heb duizend keer geprobeerd je te vergeten, onmogelijk
Wat een onoverwinnelijke liefde is die sterker is dan ik
En je uit mijn ziel halen, dat lukt me niet
Er zijn momenten dat ik niet weet wie ik ben
En er zijn momenten dat ik zeg: Geen meer
Ik kan je nooit vergeten, nooit

En ik kan je geen moment vergeten
Ik kan je nooit uit mijn leven halen
En je uit mijn ziel halen, dat lukt me niet
Er zijn momenten dat ik niet weet wie ik ben