Hay Días

Waar is het paradijs
Dat we samen zochten,
Waar is de blote schaamte,
De geklede schoonheid, uit puur fatsoen.

Wat is er met de anderen gebeurd,
Vertel me waar ze zijn,
De medaille die ze beloofd werd,
Die ze altijd verwachtten, en nooit kwam.

Er zijn dagen dat het wel gaat, en dagen dat het niet gaat,
Er zijn dagen dat ik lach terwijl ik huil
En er zijn anderen dat ik huil
En geen reden vind.
Er zijn dagen dat het wel gaat, en andere dat het niet gaat,
En soms, ik zweer je dat ik probeer
Iemand anders te zijn en het is nooit beter;
Er zijn dagen dat het niet gaat...

Waar zijn de ellenden
Die we achterlieten,
Wie ze heeft, heeft ze niet nodig
En verkoopt ze goedkoop aan de bar.

Waar gaan de vrouwen heen,
Wanneer ze niet meer kunnen,
Wanneer ze de gescheurde stof breken
Van het zoveel wrijven, en het blijft altijd hetzelfde.

Er zijn dagen dat het wel gaat, en dagen dat het niet gaat,
Er zijn dagen dat ik zo hoog vlieg,
Dat ik trilde van de kou
En geen warmte vind.
Er zijn dagen dat het wel gaat, en andere dat het niet gaat,
En soms, verlang ik naar het moment
Dat ik zo klein was
Dat niemand keek.

Diegenen die weten van relativiteit
Van de stieren die we moesten bestrijden,
Zijn degenen die de sleutel hebben
Naar elke plek.
En ondertussen ga je op zoek naar oorlog,
Maar de oorlog is er niet meer,
Ze is moe van wachten.

Diegenen die weten van relativiteit
Van de tijden die we moesten leven,
Zijn degenen die de sleutel hebben
Naar elke plek.
En ondertussen kom jij op zoek naar oorlog,
Maar de oorlog is er niet meer,
De oorlog is er niet meer.

Er zijn dagen dat het wel gaat, en dagen dat het niet gaat,
Er zijn dagen die feestelijk zijn.
Die weken vullen,
En de reden zijn
Om elke ochtend uit bed te komen,
En om nooit te vergeten dat
Wat we dromen is
Wat ons levend houdt.

Waar is het paradijs
Dat we samen zochten,
Jouw, herinnering en rugzak
De mijne, vergeten en vuurtje.