Sr. Zapatones

Meneer Zapatones
Wat is er aan de hand, ik zie je en kijk naar je, maar ik ken je niet, wat is er aan de hand, waarom heb je zo'n vieze
Zo lange haardos, je blozende wangen verraden je verbaasde gezicht, altijd op je hoede
Je wereld is hard, je wachter

Het doet er niet toe, je rende met me door het huis aan mijn arm
Het doet er niet toe, je had mijn hoofd vol met trekken
Ik herinner me nog de warmte van je lichaam, zittend op je schoot
Altijd mijn meisje, jouw wachter in de zware nachten

Ik herinner me je belofte op het bedje
Voor de poppen, vrienden
Ik zweer je mijn prinses te zijn!
En het was een eer om jouw ridder te zijn

Ik bewaar nog steeds de hoed en mijn geschminkte gezicht
De twee handschoenen, clownsneus en kleurrijk kostuum
Wat een vreugde om te zien in het licht van jouw ogen en die zoete woorden
Jij zult mijn clown zijn en ik ga je meneer Zapatones noemen

De tijd stopt voor niemand, de jaren gaven vleugels aan je lichaam
Nieuwe winden bliezen door je verlangen
Ik voelde de vergetelheid mijn lichaam binnenkomen
In tijdschriftenpapier wikkelde je al mijn liefde
En opgesloten in dozen deed pijn, in schoenendozen
Nu weet ik hoe het is om alleen te zijn en te huilen als een kind
Zonder een vriendin, zonder gezelschap en zonder jouw armen

Wat is er aan de hand, ik zie je en kijk naar je, maar ik ken je niet
Wat is er aan de hand, waarom heb je zo'n vieze, zo lange haardos
Je blozende wangen verraden je verbaasde gezicht
Altijd op je hoede, je wereld is hard, je wachter

De lentes en strenge winters zijn voorbij gegaan, en op elke verjaardag wilde ik je kussen
Ik had me al tevreden gesteld met het voelen van je lichaam
Je ruiken, zien, aanraken, voelen, strelen
Ik voelde de roep van de wereld door een huil
Ik veronderstelde dat je in je nieuwe leven flesjes gaf
De dag kwam dat je me weer aan mijn arm nam
En me voorstelde, mijn lieve dochter, meneer Zapatones
Hij was degene die voor me zorgde, mijn goede momenten vertroetelde
Altijd verdedigde hij me als de boeman kwam

Hij speelde op zijn cymbalen en ik gaf hem nooit opwinding
Hij toverde mijn glimlach tevoorschijn als er altijd verdriet was
Hij was mijn clown, mijn vriend, mijn vertrouweling
Ik vreesde nooit de mislukking, aan jouw zijde altijd sterk

Wanneer er een straf werd opgelegd door mijn ouderen
Maakte het me niet uit, daar was Zapatones
Ik laat je hier achter om de schat te bewaken die het leven me heeft gegeven
Zorg voor haar als de prinses met lange haren
En verdedig met een glimlach al haar wonden, haar wereld is hard
Mijn liefde, mijn clown, mijn wachter