Insomnio de Amor

*Refrein:
Ik voel het, schat,
ik ben verliefd op jou
maar als ik wakker word
en je niet naast me zie
komt het gevoel binnen
van vallen in gedachten
van verlangen, van verlangen...(x2)

In de loop van de tijd,
en in de rust van de nacht.
Wanneer de krekel zingt
zijn monotone lied,
wanneer de maan
de bruid van de minnaar is,
wanneer ik nog ver weg ben,
heeft het me willen vertellen over de liefde.
Het heeft geen rekening gehouden
met of mijn lichaam rustte.
Het heeft geen rekening gehouden
met of ik droomde of niet
het heeft gezeten
aan de rand van mijn bed.
Ik trek het dekbed weg
totdat ik wakker word.
Wat wil je van me, liefde,
wat wil je van me, liefde?
Liefde!

Waarom sla je me
en dringt ongestraft binnen
en mishandelt mijn geest
en je neemt mijn illusie weg.
Denk je soms
dat ik me anders voel
dan de rest van de mensen
omdat je denkt dat ik een gave heb?
Je hebt me laten voelen dat jouw afwezigheid
de grootste van mijn straffen is.
Heb medelijden met me, liefde.

Neem me niet mee naar jouw willekeur
zoals een marionet
of een kartonnen pop,
liefde, liefde, liefde!
Voor mij ben je een lafaard
omdat je binnenkomt, blijft en weer vertrekt
zonder me om een mening te vragen.
Verbind me niet met verdriet,
geef me niet de eenzaamheid
die het hart vereist,
alsjeblieft, liefde, alsjeblieft, liefde!
Als je van plan bent
de mensen lessen te geven,
wees dan anders met mij.
Laat me gaan!
Laat me dromen, liefde!

Liefde!
Ik geloof dat ik gek ben geworden
omdat ik tegen mezelf praat
en misschien zelfs zonder reden.
Want aan het einde van mijn verhaal
begin ik altijd als de sterke
en eindig ik zonder moed.
En ik trek de conclusies,
ik mis twee ballen
om zonder jou te leven, liefde.
Oh liefde,
oh liefde,
oh liefde,
oh liefde,
oh liefde...

*Refrein (x3)

(de tuin)